ذکر مصائب قتلگاه و شهادت سیدالشهدا علیه‌السلام
برگـشـته‌ای بدون سوارت به خـیمه‌گاه در امتداد واقعـه، در عصر اشک و آه دلـواپـس کـسـی‌ست نگـاهـت قـدم قـدم گاهی اگر به پـشت سرت می‌کنی نگاه ای مرکب بهشت خدا! پس حسین کو؟ افتاده عرش روی زمین در کجای راه؟ تن‌ها رها به دشت... خدایا چه بی‌سپر! سرها به روی نیزه... دریغا چه بی‌گناه! فـریـاد «یا بُنَیَّ» جهـان را گرفـته است بـوی مدیـنـه می‌وزد از سمت قـتـلگـاه |